Dzieło Duchowej Adopcji
Historia
Idea duchowej adopcji zrodziła się w Anglii i we Francji wkrótce po objawieniach Matki Boże w Fatimie. Do Polski została przeniesiona przez ojców paulinów z Warszawy. Pierwszy akt duchowej adopcji miał miejsce w naszym kraju 02.02.1987 r. w kościele pod wezwaniem Ducha Świętego w Warszawie. Oficjalnie zaś podjęto ją 1992 r. na Jasnej Górze, gdzie znajduje się Centralny Ośrodek Duchowej Adopcji i skąd rozprzestrzenia się ona na całą Polskę. Dzieło to jest bliskie sercu Ojca Świętego Jana Pawła II, który udzielił mu swojego błogosławieństwa.
Istota Dzieła Duchowej Adopcji
Duchowa adopcja jest przyjęciem w modlitewną opiekę jednego dziecka, któremu grozi śmierć w łonie matki. Imię tego dziecka jest znane jedynie samemu Bogu. Modlitwą ogarniamy nie tylko poczęte dziecko, ale również jego rodziców, aby przyjęli je z miłością i dobrze wychowali. Zobowiązanie do takiej modlitwy podejmowane jest przez konkretną osobę na dziewięć miesięcy, a więc na czas przebywania dziecka w łonie matki, od chwili poczęcia do urodzenia.
Na codzienną modlitwę w intencji adoptowanego dziecka składa się: jeden dziesiątek różańca, tekst specjalnej modlitwy, a także dobrowolnie podjęte, dodatkowe praktyki religijne takie jak np.: post, Komunia św., pomoc potrzebującemu, walka ze złym przyzwyczajeniem.
Duchowa adopcja, wypływająca z idei miłosiernej miłości dla istoty najmniejszej i całkowicie bezbronnej, jest bezpośrednim powierzeniem Panu Bogu tego adoptowanego duchowo dziecka w modlitwie, błaganiu o zmianę myślenia jego rodziców, w prośbach, aby wypełnieni miłością nie zamykali się na nowe życie, nie bali się zubożenia tym życiem. Bo miłość, gdy się nią dzielisz, gdy nią obdarzasz jest jak chleb – takiej miłości i takiego chleba przybywa (Matka Teresa z Kalkuty).
Sposób przystąpienia do Dzieła Duchowej Adopcji
Dzieło Duchowej Adopcji podejmuje się przez złożenie uroczystego ślubowania podczas Mszy św. Specjalna ceremonia ma miejsce po odczytaniu Ewangelii. Osoby adoptujące składają przyrzeczenie i od tej chwili stają się duchowymi rodzicami swoich dzieci na okres dziewięciu miesięcy.
Zasady przeprowadzenia Dzieła Duchowej Adopcji w parafii
1. Przeprowadzić w parafii Dzieło Duchowej Adopcji można tylko za zgodą ks. proboszcza. Bez tej zgody Dzieło jest skazane na niepowodzenie.
2. Dzieło Duchowej Adopcji można przeprowadzać co roku. Najlepszym terminem rozpoczęcia jest 25 marca czyli uroczystość Zwiastowania Pańskiego obchodzona w Polsce także jako Dzień Świętości Życia. Przemawia także za tym i to, że wtedy modlitwa duchowej adopcji kończy się w Boże Narodzenie.
3. Przeprowadzenie Dzieła Duchowej Adopcji można podzielić na etapy:
1. Przygotowawczy – uzyskanie zgody ks. proboszcza, omówienie z nim szczegółów, (termin, sposób przygotowań), zgromadzenie materiałów (folderów, deklaracji, tekst obrzędu, plakaty, itp.)
2. Informacyjny – informacja przez ogłoszenia (dwie niedziele przed terminem przeprowadzenia duchowej adopcji), rozdawanie folderów i deklaracji, dyżur przy stoliku przy kościele. Możliwe jest też wygłoszenie krótkiej katechezy (za zgodą ks. proboszcza) na początku lub na końcu Mszy św. niedzielnej.
1. Katecheza powinna być napisana, przedstawiona do aprobaty ks. proboszczowi. (Nie jest konieczna, czasem wystarczy serdeczna zachęta duszpasterzy lub kazanie na ten temat)
2. Nauczanie po Ewangelii w czasie mszy św. jest zarezerwowane wyraźnie dla diakona, kapłana lub biskupa.
3. Modlitewny – animator powinien się modlić o owoce tego działania apostolskiego jakim jest Dzieło Duchowej Adopcji. Ponadto należy prosić ks. proboszcza o przeprowadzenie triduum modlitewnego, które przygotuje parafie duchowo do podjęcia duchowej adopcji.
4. Dzień podjęcia Dzieła Duchowej Adopcji. Należy pamiętać o:
1. Zebraniu deklaracji do koszyczka przed Mszą św.
2. Obrzędzie (2 egz.)
3. Świecach
4. Modlitwie wiernych
5. Procesji z darami i deklaracjami
5. Podsumowanie Dzieła Duchowej Adopcji:
1. Podziękowanie księżom duszpasterzom
2. Założenie Księgi Duchowej Adopcji w parafii i wpisanie do niej danych ze złożonych deklaracji.
1. Księgi Duchowej Adopcji powinna być przechowywana w kancelarii parafialnej. Powinna zawierać nazwisko, imię, adres i telefon osoby podejmującej DA, tak aby można było potem zaprosić na spotkania. Można podejmować DA anonimowo, dlatego wtedy wpisujemy do Księgi NN.
2. Danych osobowych uzyskanych z deklaracji nie wolno nikomu udostępniać!
3. Wypełnienie sprawozdania (wg załączonego wzoru) i przesłanie do Kurii danej diecezji (do Wydziału Duszpasterstwa Rodzin, do Diecezjalnego Duszpasterza Rodzin) i na Jasną Górę do Centralnego Ośrodka Duchowej Adopcji
6. Kontynuacja Dzieła
1. Ustalenie z duszpasterzem stałego comiesięcznego spotkania modlitewnego w intencji obrony życia poczętych dzieci.
1. Czas trwania takiego spotkania powinien wynosić około godziny. (40 minut rozważań i wspólnej modlitwy i 15 minut adoracji w ciszy, nie jest konieczne wystawienie Najśw. Sakramentu, wystarczy aby był otwarty kościół).
2. Spotkanie informacyjne (15-30 min.) – przekazanie prasy katolickiej np. Służba Życiu, składka na Mszę św. w intencji obrony życia nienarodzonych dzieci czy składka na diecezjalny Fundusz Obrony Życia
3. Kapłana należy systematycznie zapraszać, ale nie żądać jego obecności i nie oczekiwać, że on spotkanie poprowadzi.
2. Gablotka o Duchowej Adopcji
1. Poprosić o nią ks. Proboszcza, może zrobić czy ufundować
2. Zmieniana raz w miesiącu
7. Zakończenie Dzieła Duchowej Adopcji
1. Przygotować obrazki „Żyję dzięki duchowej adopcji”
2. Spotkać się przed pasterką lub w Boże narodzenie, poprosić Ks. Proboszcza o wręczenie obrazków.
3. Podziękować wszystkim
4. Zasady współpracy animatorów z kapłanami
1. Modlić się za kapłanów
2. Nie żądać lecz prosić.
3. Przyjmować cierpliwie i spokojnie każdą decyzję.
4. Nie można oczekiwać, że parafia finansuje Duchowa Adopcje. Szukamy sami funduszy.
5. Przy otwieraniu kościoła i salek starać się nie obciążać księży, nie robić z nich odźwiernych, zawsze pytać: jak to ustalić, aby ksiądz nie miał kłopotu.
5. Troska animatorów o własną formację:
1. Rekolekcje dla animatorów Duchowej Adopcji
2. Udział w Studium dla świeckich (jakie są formy w Waszej diecezji?)
3. Troska o własne życie religijne, modlitewne i sakramentalne
6. Materiały do pracy:
1. Tygodnik Źródło www.zrodlo.krakow.pl
2. Strona internetowa Wydziału Duszpasterstwa Rodzin Archidiecezji Krakowskiej www.wdr.diecezja.pl/